Ήμουν κάποτε με την Τρόικα…
Η Κύπρος βγαίνει από το μνημόνιο! Ώρα για γλέντια και χαρές. Τα καταφέραμε! Ποιος θα ήθελε να είναι μια ζωή μες τα Μνημόνια και μες την Τρόικα. Κι όμως εγώ η δύσμοιρη που πίστευα πολύ στα μνημόνια και στις πολιτικές τού συγυρίσματος, έχω μεγάλους πόνους και καημούς αυτές τις μέρες. Έγνοιες καλύτερα λέω. Γιατί η Τρόικα τα μαζεύει και φεύγει αλλά τα Μη Εξυπηρετούμενα Δάνεια είναι εκεί και μια απειλή και μια κατάρα. Κι ας νομίζουν οι περισσότεροι πως θα τους χαριστούν. Πάλι εμείς οι δύσμοιροι οι φορολογούμενοι πολίτες θα την πληρώσουμε!
Κι αν ακόμη τη γλυτώσουμε με τα κόκκινα δάνεια, που πολύ το φοβάμαι, τρέμω στην ιδέα ότι θα αρχίσουν να τάζουν και να δίνουν, και να υπόσχονται και να υλοποιούν. Κι αν τώρα το παίζουν σκληροί με τους νοσηλευτές, αύριο θα αρχίσουν να … θέλουν οι νέοι βουλευτές, τα κόμματα και οι πολιτικοί και ο Χατζηπέτρου τούς το έταξε. Περιμένει στη γωνιά την απόφαση του Δικαστηρίου και θα ζητήσει … αποζημιώσεις για όσα έχασαν οι δημόσιοι υπάλληλοι. Και τότε να δείτε πως θα … πέσει λαίλαπα μες τα δημόσια ταμεία και θα γίνει το έλα να δεις.
Ήμουν κάποτε Τροϊκανή και … φίλη της Ντέλια. Που όταν σηκώθηκε και έφυγε και μας άφησε τους άλλους, μια ανησυχία την είχα. Μετά τα κουρέματα και τον πάτο, το γύρισαν στο μαλακό. Και εμένα οι … απαλές κινήσεις για τα δημόσια ταμεία δεν μου αρέσουν καθόλου. Ήμουν κάποτε με την Τρόικα αλλά από τον καιρό που ακούω πως παίζει πελλόν με κάτι δάνεια που βγάζουν μάτια και κάτι σκάνδαλα εκατομμυρίων, λέω να το γυρίσω εναντίον της.
Ήμουν κάποτε με την Τρόικα και πίστευα αφελώς πως θα έβρισκε τον τρόπο να … μαζέψει εκείνουν που τα πήραν και έφυγαν, τα έφαγαν και μάς έφαγαν. Αλλά πού τέτοια τύχη…
Χρύσω