Επιστρέφεις στις συνήθειές σου!
Άκου ανθρωπάκο μου! Μίζερε ανθρωπάκο μου! Σε σένα μιλώ. Μπαίνεις και πάλι στους ρυθμούς της καθημερινότητάς σου και είσαι ευτυχισμένος! Επανέρχεσαι στο γραφείο σου, στους ρυθμούς σου, στην καθημερινότητά σου και νοιώθεις τέλεια! Ναι, τέλεια! Μην λες ψέματα ότι είσαι δυστυχισμένος επειδή επανέρχεσαι… Ποτέ δεν μπορείς να χαλαρώσεις, ποτέ δεν έχεις διάθεση να παίξεις με τα παιδιά σου, να μιλήσεις με τη σύζυγό σου και τους δικούς σου. Κλεισμένος στους τέσσερις τοίχους του γραφείου σου, είσαι πανευτυχής. Δεν έχεις έγνοιες, ούτε ευθύνες. Δεν νοιάζεσαι, δεν δίνεις και είσαι ήσυχος.
Είσαι πανευτυχής γιατί αισθάνεσαι κάποιος! Σε λαμβάνουν υπόψη, σε … εκτιμούν, υπακούν στις διαταγές σου. Τώρα εκεί στα χαλαρά και ήσυχα της θάλασσας και του βουνού, δεν έχεις λόγο ύπαρξης. Ποιος θα σου κάνει τα … χατίρια και τα θελήματά σου, ποιος θα σε κανακεύει, ποιος θα σου καλύπτει τα νώτα;
Άκου ανθρωπάκο, είσαι ένας μικρός ανθρωπάκος που νομίζεις πως παίρνεις αξία από τη θέση και την καρέκλα σου. Όχι ανθρωπάκο! Κάνεις λάθος, όπως λάθη κάνουν όλοι εκείνοι που πιστεύουν στη δόξα και στις … δάφνες.
Ευτυχία είναι να μπορείς να χαλαρώνεις, να μην σκέφτεσαι, να είσαι ήρεμος και να απολαμβάνεις τα μικρά. Δύσκολο εγχείρημα για σένα, και για σένα και για σένα…
Χρύσω