Εσύ φταις για το καλό τους…
Έχεις μεγάλες ευθύνες. Και εσύ και εγώ και ο καθένας μας. Επιλέγεις εσύ τις σπουδές των παιδιών σου. Έχουν ταλέντα, λατρεύουν τη μουσική, το θέατρο, τη γυμναστική. Γράφουν στίχους και τους διανθίζουν με υπέροχες μελωδίες, είναι αθλητές, ζωγραφίζουν υπέροχα. Κι όμως εσύ επιλέγεις να τους στείλεις σε Πανεπιστήμια για να γίνουν Λογιστές, Οικονομολόγοι, Στατιστικολόγοι, Νομικοί. Τους κόβεις την πορεία της ζωής τους για τις δικές σου ανασφάλειες, για τα δικά σου όνειρα που δεν υλοποιήθηκαν, για τα δικά σου θέματα που δεν λύθηκαν.
Δεν καταλαμβαίνεις πως εγκλημάτισες σε βάρος τους, για το καλό τους… Για το καλό τους χάνονται στα βιβλία και δεν βγαίνουν ποτέ από μέσα, για το καλό τους επιλέγουν επαγγέλματα που δεν τους ταιριάζουν. Ιδού τα εγκλήματά σου! Ιδού τα δημιουργήματά σου! Ο κόσμος καταρρέει από τις επιλογές τις δικές σου. Οικονομολόγοι, νομικοί, οικονομικοί αναλυτές. Όλοι εγκληματίες τους οποίους δημιούργησες εσύ, εσύ άνθρωπε! Καμάρωσέ τους, είσαι και παραμένεις υπεύθυνος μόνο εσύ για τα δημιουργήματά σου!
Χ.Α.