Μην είσαι πάντα ανοικτό βιβλίο!
Μην είσαι πάντα ανοικτό βιβλίο. Κράτα κάτι για τον εαυτό σου. Τη γνώμη σου για κάποιους ανθρώπους, για το εργασιακό σου περιβάλλον, για ανθρώπους που συναναστρέφεσαι. Έτσι μας μαθαίνει η ζωή και οι μικρές κοινωνίες, όπως τη δική μας. Οι άνθρωποι δεν θέλουν πάντα να ακούνε αλήθειες, ακόμη κι αν τους βλέπεις στα μάτια και ξέρεις τι σκέφτονται και τι σκέφτεσαι για αυτούς. Δυστυχώς, η ειλικρίνεια είναι καταδικασμένη… Πολλοί δεν αντέχουν τις αλήθειες, δεν αντέχουν να ξέρουν τι σκέφτεσαι και νοιώθεις για αυτούς και ποια είναι η εντύπωση που έχεις για τη δουλειά τους, την οικογένειά τους, το περιβάλλον τους. Να το σέβεσαι και να τους σέβεσαι. Δεν είναι έτοιμοι να δουν κατάματα τον εαυτό τους και να απαντήσουν στο ερώτημα “ποιος είμαι και πού πάω;”.
Μάθε να ζυγίζεις τις κουβέντες σου, ανάλογα με τον άνθρωπο που έχεις μπροστά σου. Δεν είναι όλοι σαν εμένα και σένα, που έπαθαν, έμαθαν και προχωρούν. Άλλοι θέλουν τον χρόνο τους, επιθυμούν να πλασάρουν άλλη εικόνα προς τα έξω, να κρατούν για τον εαυτό τους πολλά. Μάθε να τηρείς τις αποστάσεις που θέτουν, να ακολουθείς τους ρυθμούς τους, ακόμη κι αν πνίγεσαι και δεν συμφωνείς μαζί τους. Αν τους αντέχεις επειδή τους αγαπάς, μένεις. Αν δεν μπορείς να είσαι άλλος/η από αυτό που είσαι πραγματικά, φεύγεις.
Χρύσω