Να φοβάσαι μια ανεπαρκή ζωή…
Οι καθιερωμένοι κανόνες της κοινωνίας, μιας κοινωνίας φτιαχτής και ψεύτικης, μας φέρνουν αντιμέτωπους, από την παιδική μας ηλικία, με άνδρες κρυμμένους στη φωλιά τους, που δεν εκφράζονται, δεν μιλούν, δεν αντιλαμβάνονται την πραγματικότητα. Οι καιροί άλλαξαν, οι άνδρες λυγίζουν, πονούν, βλέπουν με την καρδιά, ζουν και αντιλαμβάνονται την κοινωνική κρίση και τα προβλήματα που δημιουργεί, υποφέρουν σιωπηλά ή βρίσκουν άλλες διεξόδους για να καλύψουν τα κενά των νεκρών σχέσεων και των καθωσπρέπει γάμων, να αντέξουν τις γυναίκες που μαζεύουν περιττά λάφυρα και τα στοιβάζουν στα ντουλάπια τους για να ξεχνούν τη μιζέρια της ζωής τους.
Δυστυχώς, η κοινωνία έδωσε στους άνδρες έναν λανθασμένο ρόλο, που νομίζουν πως οφείλουν να τον συντηρούν. «Είσαι άνδρας! Δεν πρέπει να κλαις, δεν πρέπει να μιλάς για τα συναισθήματά σου, δεν πρέπει να εκφράζεις τον εαυτό σου». Πρέπει, πρέπει, πρέπει. Κι, όμως, οι καιροί αλλάζουν και όλα τα πρέπει επιβάλλεται να τα πετάξουμε στο όχημα των σκουπιδιών που περνά κάθε βδομάδα από τη γειτονιά μας. Οι ρυθμοί αλλάζουν, οι σχέσεις αλλάζουν, η κοινωνία βρίσκεται ενώπιον μεγάλων ανατροπών.
Πίσω από την ψεύτικη πολυτέλεια
Οι Κύπριοι έχουν συνηθίσει να βλέπουν τη ζωή των άλλων και να μιλούν γι’ αυτήν, χωρίς να τολμούν να αγγίζουν τα δικά τους προβλήματα, τις δικές τους δυσκολίες, τα δικά τους θέλω. Αποσύρονται στη σπηλιά τους, χωρίς να τολμούν να τα συζητήσουν. Κρύβονται πίσω από τα ακριβά σπίτια τους που ξέρουν πως αύριο θα βγουν στη φόρα γιατί τα χρωστούν, από τις ακριβές λιμουζίνες που πέρασαν ως επαγγελματικά έξοδα στους λογαριασμούς των επιχειρήσεών τους, από τους προσωπικούς γυμναστές και τα prive πάρτι της καλής κοινωνίας.
Κούρεψαν τις ζωές τους και τα θέλω τους, κλείστηκαν στους εαυτούς τους, αποφεύγοντας να αγγίξουν τα προβλήματα στις σχέσεις τους, τα οικονομικά τους, τις σχέσεις με τα παιδιά τους. Η κρίση τα έβγαλε όλα στη φόρα, σαν την τρικυμία που βγάζει έξω ό,τι βρει στο διάβα της, άνοιξε όλες τις πληγές που μέχρι τώρα κλείνονταν με γάζες για να αισθάνεται ο άρρωστος καλά.
Xρύσω