Οι μεγάλες συντεχνίες να βάλουν λουκέτο!
Της Χρύσως Αντωνιάδου
Οι συνδικαλιστικές οργανώσεις ΠΑΣΥΔΥ, ΣΕΚ και ΠΕΟ έχουν πλήρως ολοκληρώσει τον κύκλο τους και ουσιαστικά δεν έχουν λόγο ύπαρξης. Μάλλον έχουν, για να εξυπηρετούν τα καλώς νοούμενα συμφέροντα της ηγεσίας τους και να διασφαλίζουν τα συμφέροντα των …ηγεμόνων τού συνδικαλιστικού κινήματος.
Τα τελευταία χρόνια η Κύπρος οικονομική κρίση στη σύγχρονη ιστορία της. Απολύσεις, άνεργοι, πρωτοφανείς μειώσεις μισθών και ωφελημάτων. Μισθοί πείνας στον ιδιωτικό τομέα, μειώσεις μισθών στο δημόσιο. Οι τραπεζικοί καλούν κρατούν, παρά τα εξωφρενικά μεγάλα σκάνδαλα των ηγεσιών τους και το φαγοπότι των νέων διοικήσεων τους. Άλλαξε ο Μανωλιός και έβαλε τα ρούχα αλλιώς… Όλα αυτά συμβαίνουν αλλά οι μεγάλες συνδικαλιστικές οργανώσεις λούφαξαν και κατάπιαν τη γλώσσα τους. Θα αποφασίσουν να κινητοποιηθούν όταν πλησιάσουν οι βουλευτικές εκλογές. Ουσιαστικά το συνδικαλιστικό κίνημα δεν έχει λόγο ύπαρξης.
Χτυπούν τους μικρούς
Όταν κάποια μικρή κλαδική συντεχνία ψηλώσει το ανάστημα και θέλει να διαχωρίσει τη θέση της, οι μεγάλοι τής δίνουν έναν δυνατό μπάτσο και… ησυχάζει. Επιμένουν να «παίζουν» το παιγνίδι οι ίδιοι για να διατηρούν τα υπερπρονόμιά τους και να εξασφαλίζουν και άλλα. Πραγματικά, είναι άξιον απορίας γιατί τα μέλη τους συνεχίζουν να τους στηρίζουν, να πληρώνουν συνδρομή και να προσέρχονται σε ψηφοφορία όταν διεξάγονται εκλογές. Η απάντηση είναι απλή: Όταν γίνονται προαγωγές κάποιοι από αυτούς θα βολευτούν, κάποιοι θα βολέψουν τα παιδιά τους και κάποιοι θα βοηθήσουν τους ηγέτες τους με το αζημίωτο.
Σήμερα η Κυβέρνηση ανακοίνωσε καταρχήν συμφωνία με τις συνδικαλιστικές οργανώσεις ΣΕΚ και ΠΕΟ γι’ ανανέωση, με τετραετή διάρκεια, των συλλογικών συμβάσεων που καθορίζουν τις μισθολογικές αυξήσεις στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, δίνοντας δικαίωμα διεκδίκησης γενικών αυξήσεων πέραν της ΑΤΑ και των προσαυξήσεων στον ευρύτερο δημόσιο τομέα. Με τη συμφωνία οι εργαζόμενοι στον ημιδημόσιο τομέα θα πάρουν αυξήσεις από το 2017 ίσες με την ονομαστική αύξηση του ΑΕΠ, και σύμφωνα με τις αισιόδοξες κυβερνητικές προβλέψεις για την οικονομία, το ύψος τους θα κυμανθεί στο 3% – 4%.
Πανηγυρίζουν
Η σύμβαση αφορά ημικρατικούς υπαλλήλους, εργαζόμενους στις τοπικές αυτοδιοικήσεις και το ωρομίσθιο προσωπικό της δημόσιας υπηρεσίας. Πιστεύω πως οι ηγεσίες των συντεχνιών πανηγυρίζουν και θα κατέβουν στα μέλη τους να τους πουν ότι τους εξασφάλισαν αυξήσεις μισθών. Εκείνοι θα ικανοποιηθούν, θεωρώντας πως «παρά τίποτε και παρά κουτσουρεμένους μισθούς ας είναι και αυτά που κερδήθηκαν». Βλέποντας το θέμα σφαιρικά, χωρίς τις λεπτομερείς «ουρές» του, θα μπορούσε να πει κάποιος ότι όλα βαίνουν καλώς…
Η οικονομία πάει καλά, οι ημιδημόσιοι υπάλληλοι λαμβάνουν αυξήσεις, και η μηχανή της ανάπτυξης άρχισε να παίρνει μπροστά. Εγείρεται πρώτο θέμα με τη συμφωνία αυτή, μια συμφωνία με μεγάλα ερωτηματικά, που απορώ γιατί δεν τα εντόπισαν οι συνδικαλοπατέρες. Μάλλον τα ξέρουν, τα είδαν και κάμνουν τους τυφλούς. Οι αυξήσεις αφορούν τους υπαλλήλους στον ημιδημόσιο τομέα, δηλαδή στους ημικρατικούς οργανισμούς, τους εργαζόμενους στις τοπικές αυτοδιοικήσεις και το ωρομίσθιο προσωπικό της δημόσιας υπηρεσίας. Εκεί όπου οι υπάλληλοι είναι με το ένα πόδι εκτός υπηρεσίας, γιατί μέσα στα σχέδια της Μεταρρύθμισης στη Δημόσια Υπηρεσία και τις «επιταγές» της Τρόικας, πρέπει να γίνουν απολύσεις ώστε να μειωθεί ο αριθμός των υπαλλήλων στον δημόσιο και ημικρατικό τομέα.
Παραμονές της …Μεταρρύθμισης
Γιατί επελέγη αυτή η περίοδος; Προσέξτε τη χρονική στιγμή. Παραμονές της κατάθεσης των νομοσχεδίων για τη Μεταρρύθμιση, τα οποία λίγοι τα είδαν και λίγοι τα ξέρουν; Δεν νομίζω να χρειάζονται απαντήσεις επί τούτου. Μήπως δέλεαρ για ό,τι έρχεται μαζί με τις αποκρατικοποιήσεις και τη Μεταρρύθμιση; Δεύτερο ζήτημα. Τι θα γίνει με τις αυξήσεις των υπαλλήλων στο δημόσιο; Όπως δείχνουν, και αυτοί θα πάρουν αυξήσεις. Όπως συνηθίζεται πρώτα συνομολογούνται οι συμβάσεις στον ημικρατικό τομέα κι ακολουθούν στον δημόσιο. Αλλά… Υπάρχουν πάντα αλλά όταν έχεις να κάνεις με τον Γλαύκο Γλαύκος Χατζηπέτρου.
Όταν είναι …κρυμμένος ξέρουμε πως κάτι συμβαίνει. Και ο Γλαύκος έχει να βγει δημόσια και να κάνει δηλώσεις από τον καιρό που οι νοσηλευτές και άλλο προσωπικό του δημοσίου κατερχόταν σε απεργιακούς αγώνες. Εδώ άλλη πονεμένη ιστορία, με τη συνέχεια της επί του προσκηνίου σύντομα. Όπως έχει διαρρεύσει, παρόλο που η ΠΑΣΥΔΥ διαφωνεί με τη νομοθετική ρύθμιση της σχετικής συμφωνίας, η οποία καταργεί τις διαδικασίες της ΜΕΠ, εκτιμάται πως θα αποδεχτεί την ίδια φόρμουλα με τις άλλες συντεχνίες. Και ο θεσμοθετημένος μηχανισμός της Μικτής Επιτροπής Προσωπικού (ΜΕΠ); Θα περιθωριοποιηθεί; Kαι ο κοινωνικός διάλογος που θεσμοθετείται μέσω ενός μηχανισμού ρύθμισης εργασιακών θεμάτων στη Δημόσια Υπηρεσία;
Πού πάει η ΜΕΠ;
Kαι τι σημαίνει «ο βασικός άξονας της συμφωνίας θα ρυθμιστεί νομοθετικά και για το μισθολόγιο της δημόσιας υπηρεσίας, με βάση το προαπαιτούμενο που έχουν θέσει οι διεθνείς πιστωτές;». Με βασικές γνώσεις ελληνικής γλώσσας σημαίνει πως περιθωριοποιείται ο διάλογος και ρυθμίζεται το θέμα των μισθών με νομοθεσία. Υπό άλλες συνθήκες και άλλες εποχές οι συνδικαλιστές θα έσχιζαν τα ιμάτιά τους. Γιατί κάνουν τα στραβά μάτια σε μια πρόνοια που ερμηνεύοντάς την σου δημιουργούνται απορίες;
Βέβαια η Κυβέρνηση πονηρά σκεπτόμενη πρόσθεσε και την εξής πρόνοια. Άλλο δέλεαρ. Πώς και του διέφυγε του Γλαύκου; «Η συμφωνία όχι μόνο σέβεται τον θεσμοθετημένο κοινωνικό διάλογο, αλλά τον ενδυναμώνει, μέσω της δημιουργίας μηχανισμού που θα συσταθεί με τη συμμετοχή της κυβέρνησης και των συνδικαλιστικών οργανώσεων. Θα είναι ένας μηχανισμός στον οποίο θα γίνεται συζήτηση και διαβούλευση σε ορθολογική βάση για τα πραγματικά δεδομένα και εξελίξεις της οικονομίας τα οποία επηρεάζουν τα εισοδήματα τόσο του ιδιωτικού όσο και του ευρύτερου δημόσιου τομέα». Γιατί η ΜΕΠ τι έκαμνε τόσο καιρό; Αυτά δεν έκανε; Όλη αυτή η ιστορία δεν είναι για καλό. Μακάρι οι εξελίξεις να το διαψεύσουν.