Πακέτα θα μας κάνουν με τα “κόκκινα” δάνεια!
Ο Υπουργός Οικονομικών Χάρης Γεωργιάδης είναι ευτυχισμένος. Κατάφερε να υλοποιήσει τους στόχους της μνημονιακής σύμβασης και να βγάλει την Κύπρο από το μνημόνιο. Πάμε ολοταχώς στις αγορές! Και εγώ θα ήμουν ευτυχισμένη αν τα κατάφερνα. Η δική μου η ευτυχία, όντας μνημονιακή και πλήρως απογοητευμένη από τη συμπεριφορά της Τρόικας, τινάζεται στον αέρα. Ούτε είχα, ούτε έχασα! Όμως, όταν διαβάζω και αναλύω τα στοιχεία για τα Μη Εξυπηρετούμενα Δάνεια με πιάνει κρίση πανικού. Βασικά με πιάνει ένα σφίξιμο στην καρδία, κρατώ το κεφάλι μου και σκέφτομαι μακριά. Αυτό το έχω δυστυχώς!
Καλά, μονολογώ, τώρα λένε πως τα καταφέραμε. Τι θα γίνει όμως αύριο με τα κόκκινα, κατακόκκινα δάνεια, που ματώνουν καρδιές, διαλύουν νοικοκυριά, και κάμνουν κάποιους να χορεύουν ζειμπέκικο, αναμένοντας τις διαγραφές! Προς θεού, όχι τον κοινό θνητό. Καλά καταλάβατε! Τους ημίθεους! Τουτέστιν εκατομμυριούχοι ή κάτι παρόμοιο, ή πολιτικοί, ή έχοντες και κατέχοντες, και φυγαδεύοντες το χρήμα στο εξωτερικό!
Μετρώ και δεν βγαίνουν
Εγώ, βέβαια, το βλέπω το θέμα αυστηρώς οικονομικά. Μετρώ τις επιπτώσεις στην οικονομία, τη συνεχιζόμενη ύφεση, τα κομμένα εξ άπαντος δάνεια, εκτός και εάν είσαι εκατομμυριούχος, ξενοδόχος, μεγάλος επιχειρηματίας. Τότε άλλη υπόθεση! Και επειδή ούτε εγώ είμαι, ούτε εσύ, ούτε θα γίνουμε ποτέ, πρέπει να ανησυχούμε. Μου λένε να ξεχάσω τη λέξη “ανακεφαλαιοποίηση”. Να τη διαγράψω από το μυαλό και το λεξιλόγιο μου. Κάποιοι βγάζουν σπυράκια και χαλά η επιδερμίδα τους!
Την ξεχνώ και μελετώ τους ισολογισμούς των τραπεζών. Δεν βγαίνουν με τίποτα. Όπως τα νοικοκυριά που τα μετρούν και τα ξαναμετρούν και πάλι δεν τους βγαίνουν. Οι … κερδισμένοι και πάλι οι χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί. Έτσι, νομίζουν! Ας κοιμούνται τον ύπνον του δικαίου. ” Στριμώγνουν και απειλούν και φωνάζουν στον κοσμάκη. “Τολμάς να τα βάλεις με τους … μεγάλους;”. Εδώ σε θέλω!
Οι νέες λέξεις που σκαρφίζονται για να αλλάξουν το σκηνικό δεν με πείθουν. Τις ακούω εδώ και καιρό. Πακετοποίηση, Bad Bank, τράπεζα τύπου ΝΑΜΑ. Όταν παρακολουθούσα τις … κινήσεις και τις δηλώσεις του Τζον Χούρικαν ήξερα πού στεκόμαστε. Τουλάχιστον, έναν τσαμπουκά τον είχε ο Ιρλανδός. Από τότε που έκλεισε το στόμα του, γιατί αλήθειες έλεγε, αλλά δεν ήθελαν να τις λέγει, άρχισα και ανησυχώ. Θα πακετοποιήσουν, δεν θα πακετοποιήσουν, θα κάνουν ΝΑΜΑ, θα πωλήσουν δάνεια και ποια; Με ζώνουν τα φίδια, ξέροντας πως νυν και αεί την πληρώνουν οι μικροί. Και καλά κατάφεραν, λένε, να διασφαλίσουν την πρώτη κατοικία, θεός φυλάξοι μας εάν αρχίσουν και τη φλερτάρουν κι αυτήν. Τι γίνεται εάν έχω ένα μικρό χωράφι που μου τα άφησαν οι δικοί μου; Θα το κάνουνε κι αυτό πακέτο για να σώσουν το ξενοδοχεία του τάδε και του δείνα; Άρχισα και ανησυχώ γιατί οι … μεγάλοι δεν ανησυχούν. Οι έχοντες και κατέχοντες, γιατί να ανησυχούν; Λίγο τους πέφτει να αρχίσουν να τους διαγράφουν χρέος; Τους κόβουν αυτούς, το πληρώνουν οι άλλοι.
Έτσι, λοιπόν, περιμένω ανησυχώντας και ελπίζοντας πως κάποια θεία δύναμη θα βάλει το χέρι της, γιατί διαφορετικά δεν βλέπω τη σωτηρία! Ούτε την τσέπη μας, ούτε του τόπου μας. Μόνο η σωτηρία της ψυχής μας έμεινε κι αυτή παίζεται!
Χρύσω