Πού πας ψεύτικε ανθρωπάκο!
Πού πας; Μέχρι πότε έχεις την εντύπωση ότι θα παραμυθιάζεις τους ανθρώπους; Μέχρι πότε θεωρείς πως οι άλλοι θα πιστεύουν τα ψέματά σου, θα σε ακούνε και θα μοιράζονται τον θυμό και τον πόνο σου…
Ποιος νομίζεις πως είσαι; Ποιος νομίζεις πως σου έδωσε το δικαίωμα να παίζεις με τις χορδές της καρδιάς των ανθρώπων, με το συναίσθημα, την ειλικρίνεια και την καλοσύνη;
Ποιος νομίζεις πως είσαι; O ατσαλάκωτος, ο εντιμότατος, ο δίκαιος και σωστός; Κρύβεσαι πίσω από τον καθωσπρεπισμό σου, το … καλό σου όνομα. Είσαι ατσαλάκωτος, έτσι νομίζεις. Είσαι ο πανίσχυρος και ο αλώβητος, κανένας δεν μπορεί να σε αγγίξει.
Δεν βλέπεις γύρω σου, δεν ακούς, δεν θέλεις να ακούς. Κι όμως είναι ώρα να αφήσεις το μάτι να φτάσει μακριά, να δεις πως σε χλευάζουν, πως σε έχουν στο στόμα τους, πως ξέρουν ποιος είσαι πραγματικά.
Ένα μικρός και τιποτένιος ανθρωπάκος, που του έδωσαν εξουσία και νομίζει πως κατέκτησε τον κόσμο. Ένας ασήμαντος άνθρωπος, τόσο ασήμαντος που δεν έχει πραγματικούς ανθρώπους γύρω του, δεν έχει φίλους, δεν έχει σχέσεις αληθινές. Μόνο ψεύτικα κατασκευάσματα που του παίζουν παλαμάκια και του κρύβουν αλήθειες, του λένε πάντοτε αυτά που θέλει να ακούσει.
Ό,τι είναι ο καλύτερος, ο εξυπνότερος, ο δυνατότερος. Υποκριτές!
Βρίσκεσαι περικυκλωμένος από ανθρωπάκους που σου υποκλίνονται και προσποιούνται πως είσαι ο καλύτερος. Διώχνεις την εντιμότητα, την ειλικρίνεια, την αφοσίωση, δεν έμαθες να εκτιμάς το ατόφιο χρυσάφι, το αληθινό.
Ζήσε με το ψεύτικο, το κίβδηλο, το καμουφλαρισμένο. Κάποια στιγμή δεν θα έχεις αέρα να αναπνεύσεις, ούτε γαλήνη στην ψυχή. Γιατί κάποτε όλα εδώ πληρώνονται. Και ο λογαριασμός είναι ψηλός, πολύ μεγάλος για αυτούς που ασκούν βία στους ανθρώπους, που παίζουν με τα αισθήματα και τυραννούν… Που γεμίζουν το στόμα τους με ψέματα, ποτέ αλήθειες. Που κρύβουν τους πραγματικούς, ψεύτικους και ανέντιμους τους εαυτούς.
Μάθε να βλέπεις την ευτυχία σου στην απλότητα των ανθρώπων, στο καθάριο τους βλέμμα, στο πραγματικό χαμόγελο, στην αλήθεια και στη δύναμη της αγάπης. Αυτήν που εσύ ποτέ δεν θα νοιώσεις, που ποτέ μα ποτέ δεν θα αγγίξεις, πιστεύοντας πως ο πλούτος βρίσκεται στην εξουσία και στη δύναμη.
Χρύσω