20/12/2015
Αύριο, γι’ αυτούς που δεν βλέπουν…
Το αύριο είναι γι’ αυτούς που είναι τυφλοί και δεν βλέπουν τα μικρά και ασήμαντα, χάνουν την ουσία και δεν βλέπουν το μεγαλείο της ανθρώπινης φύσης. Αυτοί που αναβάλλουν αργοπεθαίνουν μέσα στα πολυτελή αλλά άρρωστα γραφεία, στα σπίτια στα οποία ο ένας επικοινωνεί με τον άλλο με τις σημειώσεις ή ακόμη που είναι στο ίδιο σπίτι και ζει ο καθένας τη ζωή του.
Το αύριο είναι γι’ αυτούς που χάνουν τις στιγμές που γεννιούνται τα παιδιά τους, που μεγαλώνουν, που γίνονται έφηβοι και πάνε για σπουδές. Που τους στέλλουν κάθε μήνα όσα τους ζητήσουν αλλά δεν ενδιαφέρονται ποτέ πώς ζουν, τι κάνουν, ποιους έχουν για φίλους ή εάν έχουν τις ανησυχίες και τα προβλήματά τους.
Xρύσω