10/10/2015
Όταν κατάφερα να επιβιώσω μετά τον καρκίνο
Η Ταμίκα Φέλντερ, συγγραφέας, και ομιλήτρια σε θέματα σχετικά με τον καρκίνο, μοιράζεται με την The Huffington Post την προσωπική της εμπειρία και τους τρόπους που άλλαξε η ζωή της μετά τη διάγνωσή της με καρκίνο στον τράχηλο, δεκατρία χρόνια πριν.
«Είστε μήπως προληπτικοί και πιστεύετε ότι το νούμερο «13» είναι συνώνυμο της κακοτυχίας; Εγώ, πάντως, αυτή τη στιγμή λατρεύω τον αριθμό 13 και νιώθω πολύ τυχερή. Και ο λόγος είναι ότι αυτό τον μήνα γιορτάζω 13 χρόνια από όταν διαγνώστηκα με καρκίνο στον τράχηλο. Ναι, έχω την επέτειο του καρκίνου μου!
Αν και δεν ένιωθα πάντοτε τόσο δυνατή ή δεν είχα προγραμματίσει να δίνω ομιλίες για τον καρκίνο, βρήκα τη δύναμη μέσα από τους απλούς κανόνες ζωής που ακολουθούν και έμαθα μέσα σε αυτά τα χρόνια. Για να τιμήσω, λοιπόν, αυτή την επέτειο, θέλω να μοιραστώ μαζί σας τους 13 τρόπους που ζω αυτή τη στιγμή μου με νόημα, μετά τον καρκίνο:
- Μην αγχώνεστε για μικροπράγματα. Ξέρω πόσο μικρή είναι η ζωή και δεν θέλω να σπαταλήσω χρόνο σε πράγματα (ή ανθρώπους) που δεν έχουν σημασία.
- Να εκτιμάτε τους ανθρώπους που είναι σημαντικοί. Ο καρκίνος μου έδειξε ποιοι είναι οι πραγματικοί μου φίλοι και ο κοινωνικός μου περίγυρος έγινε πολύ μικρότερος από τότε. Αυτόν τον ενοχλητικό φίλο που αποφεύγετε συνέχεια, ήρθε η ώρα να τον αποχωριστείτε. Ακόμα, κι αν δεν είναι τόσο εύκολο να τον βγάλετε εντελώς από τη ζωή σας, μπορείτε να μειώσετε τις επαφές μαζί του. Ο χρόνος σας είναι πολύτιμος, οπότε να επιλέγετε να τον περνάτε με τους ανθρώπους που έχουν σημασία.
- Να αγαπάτε αυτό που είστε. Για πάρα πολύ καιρό, λαχταρούσα τη ζωή που είχα πριν τον καρκίνο. Η αλήθεια είναι ότι αναγκαστικά αλλάζεις, οπότε αποδεχτείτε το νέο σας εαυτό. Μπορεί αν σας εκπλήξει!
- Μη ζείτε στο παρελθόν. Μην αφήσετε αυτή σας την εμπειρία να σας εμποδίσει από το να ζείτε.
- Έχω έναν γνωστό που έχει καρκίνο που βλεπόμαστε τακτικά και φοβάται να ζήσει. Ζει στον φόβο, συνεχώς, αγωνιώντας μήπως εμφανιστεί και πάλι ο καρκίνος. Το καταλαβαίνω. Αλήθεια. Αλλά όσοι από εμάς, έχουν την τύχη να είναι ακόμα ζωντανοί, ανεξάρτητα από τα σωματικά ή τα συναισθηματικά όρια, πρέπει να ζήσουμε, όσο δεν έχουμε ξαναζήσει!
- Να ευχαριστιέστε τη ζωή. Πριν τον καρκίνο, δεν πήγαινα διακοπές. Συνήθως, έπαιρνα άδεια μερικές μέρες το καλοκαίρι και λίγες τα Χριστούγεννα και ποτέ δεν πίστευα ότι είχα αρκετό χρόνο, χρήματα ή άδεια από τις υποχρεώσεις της δουλειάς. Είναι σημαντικό να ξεκουράζεστε και να γεμίζετε τις μπαταρίες σας.
- Χορέψτε (και τραγουδήστε) με την ψυχή σας. Μπορείτε να είστε λίγο χαλαροί και χαρούμενοι, οπότε κάντε το. Είναι καλό για την ψυχή σας.
- Αφήστε πίσω ό,τι δεν σας αφήνει να προχωρήσετε. Όταν έρχεσαι αντιμέτωπος με τον θάνατο, αρχίζεις να σκέφτεσαι όλα τα πράγματα που έχεις αφήσει στη μέση ή χρειάζεται να ξανακάνεις και πρέπει να βρείς τρόπο για να τα αφήσεις πίσω σου. Για εμένα, ήταν η συνειδητοποίηση ότι η καριέρα μου μπορούσε να φτάσει μέχρι ένα σημείο. Το πάλευα για χρόνια, αλλά η αλήθεια είναι ότι πλέον είμαι πιο παθιασμένη για άλλα πράγματα. Οι προτεραιότητές μου έχουν αλλάξει εντελώς, οπότε το άφησα. Έκανα μία καινούρια λίστα με στόχους και κυνηγάω αυτούς.
- Απολαύστε κάθε μικρή μπουκιά.Τα απολαμβάνω όλα, χωρίς πλάκα! Κάθε μπουκιά από φαγητό, ποτό, φιλί από τον άντρα μου… όλα! Ποτέ δεν ξέρεις πότε θα είναι η τελευταία φορά, οπότε απόλαυσέ τη!
- Να είστε περιπετειώδεις. Κάντε πράγματα που φοβάστε. Ο λόγος; Διότι θα σας θυμίσουν ότι είστε ακόμα εδώ. Αφού κατάφερα να επιβιώσω μετά τον καρκίνο στον τράχηλο, ταξίδεψα σε όλο τον κόσμο μόνη (αν και φοβόμουν τα αεροπλάνα), κατέβηκα με έλκηθρα από το Σινικό Τείχος (αφού πρώτα το ανέβηκα), έμαθα να κολυμπάω (κάτι πολύ δύσκολο, όταν είσαι ενήλικας), πήγα βόλτα με έναν αφρικανικό ελέφαντα (είναι τρομακτικά και καθόλου σταθερά εκεί πάνω) και τόλμησα στην αγάπη και στις άπειρες δυνατότητές της (ζήτω η αγάπη)!
- Είναι καλό να κάνετε απολογισμό. Θα εκτιμήσετε πραγματικά το που βρίσκεστε αυτή τη στιγμή, μόνο αν κοιτάξετε πίσω και δείτε που βρισκόσασταν. Να θυμάστε, όμως, ότι πρόκειται για έναν απλό απολογισμό, μην τον αφήσετε να σας επηρεάσει.
- Λυπηθείτε τον εαυτό σας. Αυτό που σας συνέβη ήταν τραγικό. Είτε είναι σε αρχικό στάδιο, είτε σε πιο προχωρημένο, ο καρκίνος δεν είναι ποτέ ευχάριστος, Αφιερώστε λίγο χρόνο για να στεναχωρηθείτε και να αποδεχτείτε αυτό που σας συνέβη, αλλά να θυμάστε ότι πρέπει να προχωρήσετε στη ζωή σας και να πολεμήσετε για τη ζωή σας, γιατί αυτή η διαδικασία θα σας επηρεάσει πνευματικά και σωματικά.
- Προσφέρετε. Γίνετε εθελοντές, προσφέρετε οικονομική ενίσχυση, ασχοληθείτε. Υπάρχουν τόσες πολλές οργανώσεις για τον καρκίνο και πάντοτε ψάχνουν για εθελοντές. Σκεφτείτε τι είχατε εσείς ανάγκη όταν ήσασταν σε θεραπεία. Τι θα έκανε τη διαφορά σε εσάς;
- Να είστε χαρούμενοι. Είστε ζωντανοί, οπότε μπορείτε να είστε τρισευτυχισμένοι! Όταν ζούσε η μητέρα μου, μου έλεγε: «Είσαι τόσο χαρούμενη, ελπίζω να είσαι πάντα έτσι». Οπότε, είχα ως στόχο να είμαι απλά… χαρούμενη. Μη με παρεξηγείτε, άνθρωπος είμαι κι εγώ και πολλές φορές θύμωνα και ήμουν δυστυχισμένη. Εκείνες τις στιγμές, όμως, ήταν που θυμόμουν ότι είμαι ακόμα ζωντανή και δεν θέλω να σπαταλήσω ούτε μία στιγμή παραπάνω όντας δυστυχισμένη.»
Πηγή: david – avramidis.gr