Τουλάχιστον προσπάθησέ το!
Η ζωή είναι ένας αγώνας. Συνεχής, δύσκολος,επίπονος, όμορφος, υπέροχος!Είναι σαν τη ζαριά στο τάβλι. Μπορεί να χάσεις, μπορεί και να κερδίσεις. Σίγουρα δεν υπάρχουν νικητές και ηττημένοι.Ακόμη και οι μεγάλοι νικητές, έπεσαν πολλές φορές, έχασαν αλλά σηκώθηκαν και συνεχίζουν. Οι ηττημένοι είναι οι τυχεροί γιατί μέσα από τις δοκιμασίες και τις προκλήσεις, μαθαίνουν, ωριμάζουν, γίνονται ανθεκτικοί, παίρνουν μαθήματα ζωής.
Σταμάτα να λες πως δεν μπορείς. Δεν υπάρχει δεν μπορώ! Υπάρχει δεν θέλω! Υπάρχει δεν θέλω γιατί βαριέσαι να σηκωθείς από την άνεση του καναπέ σου, βαριέσαι να σκεφτείς και να δημιουργήσεις. Προτιμάς τα γνωστά και εύκολα.
Μείνε, λοιπόν, εκεί να μεγαλώνεις και να κρύβεσαι, βάζοντας γύρω σου ένα σκληρό, ατσάλινο κέλυφος που νομίζεις πως σε προστατεύει! Αν, πάλι αποφασίσεις να σηκωθείς, να είσαι σίγουρος πως θα φτάσεις εκεί που δεν μπορείς.