Καθάρισε τις ενοχές σου…
Ο πόνος των άλλων δεν είναι δική σου υπόθεση αλλά δική τους. Αν οι ίδιοι δεν θέλουν να κάνουν κάτι για να τον απαλύνουν, να τον μειώσουν, να αλλάξουν τη διάθεσή τους, εσύ δεν μπορείς να συνεχίσεις να βιώνεις ενοχές. Ομολογώ το έκανα για χρόνια. Φορτωνόμουν τις ευθύνες όλων αυτών που υπέφεραν, χωρίς να έχω εγώ καμιά ευθύνη για όλα όσα βίωναν. Το αποτέλεσμα; Ήμουν πνιγμένη στις ενοχές.
Σιγά σιγά, ομολογώ με πολλή δουλειά, αντιλήφθηκα πως δεν έχω καμιά ευθύνη εάν ο άλλος θελει να ζει στη μιζέριά του, στον πόνο του, στα προβλήματά του. Προσπαθούσε να με ρίξει σε αυτά και έπεφτα στην παγίδα. Μέχρι που μια μέρα το αποφάσισα:”Φτάνει πια! Ο καθένας έχει τα δικά του, δεν μπορεί να φορτώνεται σαν ένα μεγάλο σακί τα προβλήματα της ανθρωπότητας!”. Σίγουρα δεν άλλαξα, ούτε θα αλλάξω. Όμως, αποστασιοποιούμαι, είμαι εδώ για κάθε άνθρωπο που θέλει κάποια καλή κουβέντα, χωρίς να πέφτω με τα μούτρα, όπως παλιά, σε κάθε υπόθεση, κάμνοντάς τη δική μου.
Ο καθένας είναι υπεύθυνος των πράξεων του, και είναι υπεύθυνος και του αποτελέσματος. Ορισμένοι προσπαθούν να σε “εκμεταλλευτούν”, υποβάλλοντάς σου πως εσύ φταις για τον τον πόνο και τα προβλήματά τους. Ψάξε τον εαυτό σου και θα δεις πως μόνο αν τον προστατεύσεις θα μπορέσεις να επιβιώσεις! Γι’ αυτό επιχείρησε την αυτογνωσία, την ενδοσκόπηση. Όπως θα συμβούλευαν και σοφοί: “Γνώθι σαυτόν”.
Χρύσω