Ισλανδία: Έβαλε τους τραπεζίτες φυλακή και σώθηκε!
Του Ανδρέα Παυλικκά*
Η Ισλανδία είναι υπόδειγμα υγιούς και αναπτυγμένης χώρας.. Δεν είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δεν έχει στρατό, δεν έχει εγκληματικότητα, κατάφερε να ξεπεράσει την κρίση αφήνοντας τις τράπεζες να κλείσουν, βάζοντας τους υπαίτιους τραπεζίτες φυλακή, και η οικονομία βρίσκεται σε άνοδο. Στους φτωχούς που επηρεάστηκαν από την κρίση δόθηκαν από το κράτος 30000 κορόνες στον καθένα. Είναι ένας παράδεισος επί της γης με την πλειοψηφία των κατοίκων της να είναι άθεοι, αν αυτό σημαίνει κάτι..
Υπενθυμίζεται πως η κατάρρευση του τραπεζικού συστήματος στα τέλη του 2008 οδήγησε την Ισλανδία σε απώλεια του 8% του πλούτου της σε δύο χρόνια και η ανεργία έφτασε σχεδόν στο 12%. Όμως η ανάκαμψη ξεκίνησε από το 2011, όχι με επιβολή λιτότητας αλλά με στήριξη της εγχώριας οικονομίας και κυρίως του τουρισμού, της αλιείας και τόνωση των εξαγωγών αλουμινίου. Η ανεργία μειώθηκε στο 3%, ενώ η αύξηση του ΑΕΠ εκτιμάται σε 3,3% για το 2015.
Η κυβέρνηςη απέρριψε εξαρχής τις συμβουλές των διεθνών οργανισμών και της Ευρώπης για εφαρμογή μέτρων λιτότητας. Η Ισλανδία, μετά την κατάρρευση αποφάσισε με δημοψήφισμα να μην σώσει τις τράπεζες και προχώρησε σε υποτίμηση του νομίσματός της. Η Ισλανδία διαθέτει συγκριτικά πλεονεκτήματα, η οικονομία της στηρίζεται ιδιαίτερα στον τουρισμό, και την αλιεία. Διαθέτει επίσης φτηνή, καθαρή ενέργεια. Το 90% των ενεργειακών αναγκών της χώρας καλύπτονται από υδροηλεκτρικές πηγές ή θερμές πηγές.
Περίπου ένα εκατομμύριο τουρίστες επισκέπτονται κάθε χρόνο τη νησιωτική χώρα, που αριθμεί 320.000 κατοίκους.
«Ουσιαστικά είμαστε ακόμα ένα έθνος ψαράδων και αγροτών», λέει ο πρόεδρος της Ισλανδίας ‘Ολαφουρ Γκρίμσον, ο οποίος διατηρεί τη θέση του από το 1996 και ο οποίος δύο φορές αρνήθηκε να υπογράψει νομοθεσία σύμφωνα με την οποία η χώρα του θα επέστρεφε στη Βρετανία τα 2,8 δισεκατομμύρια ευρώ που της οφείλει μετά την κατάρρευση του τραπεζικού συστήματος το 2008, αναγκάζοντας τη βρετανική κυβέρνηση να αποζημιώσει τους Βρετανούς καταθέτες που είχαν λογαριασμούς σε ισλανδικές τράπεζες.
«Η οικονομία δεν είναι απλώς η ηχώ των τραπεζών. Είναι μια κοινωνία ανθρώπων. Αν δεν νιώθουν δυνατοί, δεν έχει σημασία ποια φορολογικά μέτρα θα πάρεις. Αυτό φάνηκε μέσω δημοψηφίσματος. Σε κάθε Ισλανδό δόθηκε μία ψήφος και έλαβε μια αίσθηση ότι αξίζει σαν άτομο. Αυτό έκανε πιο ισχυρή την κοινωνία, αυτό το δημοκρατικό πράγμα έδωσε δύναμη στο λαό», λέει ο Γκρίμσον.
*Οικονομολόγος και μέλος της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής (ΕΟΚΕ)