Τρέμω τη μέρα … της φυγής της Τρόικας!
Ο νομπελίστας οικονομολόγος Έντμουντ Φελπς είπε για το ελληνικό Μνημόνιο: «Ο δημόσιος τομέας της Ελλάδας διέπεται από πελατειακές σχέσεις (κυνήγι ψήφων από τα κόμματα και ευνοιοκρατία) πολύ περισσότερο από άλλα μέρη της Ευρώπης».
Εγώ θα το προσάρμοζα στα κυπριακά και θα έλεγα πως όχι μόνο ο δημόσιος, ο ημικρατικός, ο συνδικαλιστικός και ο τραπεζικός τομέας, αλλά και σε μεγάλο βαθμό ο ιδιωτικός διέπεται από τις πελατειακές σχέσεις. Γι’ αυτό τρέμω στην ιδέα, ναι πανικοβάλλομαι, ότι την επόμενη μέρα που θα φύγει – τρόπος του λέγειν η Τρόικα – και βγούμε για τσάρκα στις διεθνείς αγορές (υποτίθεται) θα αρχίσουν τα πάρε δώσε, και το μεγάλο φαγοπότι…
Ναι, το φοβάμαι αυτό το σενάριο. Tώρα τους Τροϊκανούς έχουνε μες τα πόδια τους και βρίσκουν τον τρόπο και τους ξεγελούν και παραθυράκια και περνούν τα δικά τους! Ολόκληρο κυπριακό λαό, αποχαυνωμένο και απελπισμένο δεν θα καταφέρουν να του τα πάρουν και πάλι χωρίς να αντιδράσει;
Λοιπόν, τουλάχιστον επί εποχής της Τρόικας υπήρχε και κάποια … επίβλεψη και εποπτεία. Αύριο που θα φύγουν και οι δανειστές τι θα γίνει;
Άνοιγε τα μάτια, βλέπε, άκουε και αντίδρασε, κυπριακέ λαέ. Ναι σε σένα απευθύνομαι:
Tα εκατομμύρια μοιράστηκαν στα κόμματα σαν τα κόλλυβα… Για να ενισχυθούν και να βγάλουν τον… προεκλογικό τους αγώνα. Έρχονται βουλευτικές εκλογές.
Για να βγάλουν, όμως, τον προεκλογικό και για να συνεχίσουν να λειτουργούν και μετά τις εκλογές θα πρέπει να τάζουν και να δίνουν.
Κάτι μου θυμίζει. Εσάς; Mήπως την εποχή του Δημήτρη Χριστόφια!
Και βέβαια δεν εννοώ τον Υπουργό Οικονομικών Χάρη Γεωργιάδη, που επικοινωνιακά το παίζει λάθος, επικαλούμενος τη μεταρρύθμιση και τη Cyta που πρέπει … εδώ και τώρα να αλλάξουν για να σωθεί η Κύπρος!
Αλλού είναι το πρόβλημα. Βλέπε και φώναξε:
Για τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα και τις … σπατάλες τους, τους μισθούς και τα ωφελήματα των τραπεζικών που καλά κρατούν και που κανένας δεν τολμά να αγγίξει!
Για τον Συνεργατισμό που απ’ ό,τι φαίνεται θα πρέπει να τον ξηλώσουν και να τον ξανακτίσουν και που ο κυπριακός λαός δεν κατάλαβε ακόμη πως εκείνος τον συντηρεί και τον πληρώνει!
Για εκείνους τους επιχειρηματίες που απειλούν λιτούς και δεμένους να μην τους αγγίζουν γιατί … θα απολύσουν κόσμο.
Για τους … μεγάλους συνδικαλιστικές (βλέπε δημόσια υπηρεσία και ημικρατικούς) που ζουν και αναπνέουν μόνο γιατί εξυπηρετούν κομματικά συμφέροντα. Ποιος νοιάζεται για τον λαό!
Ναι, γι’ αυτό φοβάμαι τη φυγή της Τρόικας. Γιατί μας έριξαν στα πατώματα (τον λαό) και ξανάχτισαν νέες … δυναστείες και πάλι σε βάρος μας. Οι δανειστές φεύγουν, ο Υπουργός βγαίνει στις αγορές και τα κόμματα σχεδιάζουν τη μοιρασιά σε όλα!
Χρύσω