Δονείται η κραταιά αυτοκρατορία
Γράφει: Χρύσω Αντωνιάδου
Μπάζει νερά από παντού η Κεντρική Τράπεζα της Κύπρου
Συνεχίζει να τρίζει η καρέκλα της Διοικήτριας
• Ξεσκονίζουν τη Χρυστάλλα Γιωρκάτζη
• Αναδιαρθρώνουν την Τράπεζα κι αλλάζουν τη δομή της
• Ο Μεγάλος Αδελφός με το όνομα ΕΚΤ παρακολουθεί και διατάζει
H Xρυστάλλα Γιωρκάτζη είναι η εκλεκτή του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας κ. Νίκου Αναστασιάδη για τη θέση της Διοικήτριας της Κεντρικής Τράπεζας της Κύπρου. Κανένας δεν υπολογίζει πως η «Σιδηρά Κυρία» της Ελεγκτικής Υπηρεσίας, με την ατσαλάκωτη εικόνα και το αυστηρό ύφος που βάζει όλα τα Υπουργεία και τις Υπηρεσίες σε τάξη, θα αναλάβει τα ηνία της Κεντρικής Τράπεζας της Κύπρου, στην πιο κρίσιμη και καθοριστική περίοδο για το χρηματοπιστωτικό σύστημα και την οικονομία γενικότερα. Πόσο μάλλον όταν πετυχαίνει να περιθωριοποιήσει δυνατά ονόματα και να παίξει στο τέλος μόνη της.
Το αγαπημένο παιδί
Βέβαια, κανένας δεν φαντάζεται πως η αγαπημένη του Προέδρου, του Προέδρου του ΔΗΣΥ και άλλων ισχυρών χρηματοοικονομικών παραγόντων του νησιού θα βρεθεί, μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα, σε ένα πορθημένο φρούριο που βάλλεται από παντού, χωρίς να ξέρει ποιος είναι ο φίλος και ποιος ο εχθρός της.
Από τη μια μέρα στην άλλη, η «Μεγάλη Κυρία» με το σκληρό προσωπείο βρίσκεται στο μάτι του κυκλώνα από τον ίδιο τον Πρόεδρο κ. Νίκο Αναστασιάδη, ανοίγει πόλεμο και παραμένει σε συνεχή διαμάχη με τη Βουλή και τον Βοηθό Γενικό Εισαγγελέα, φέρνει ξανά τα πάνω κάτω στην Κεντρική Τράπεζα, και προκαλεί τριγμούς στη Νομική Υπηρεσία. Στην ουσία ανοίγει τον λάκκο της και γράφει μια ιστορία τέλους, που η Χρυστάλλα δεν φαίνεται διατεθειμένη να τελειώσει έτσι εύκολα. Ακόμη κι αν την τελειώσει, θα πάρει μαζί της κι’ άλλους.
Την … πάτησε
Ποιος θα πίστευε πως η Χρυστάλλα, το αγαπημένο παιδί του κυπριακού κατεστημένου θα την πατούσε με τις δουλειές του πρώην συζύγου της και τη συμμετοχή της θυγατέρας της σε αυτές; Πόσο μάλλον όταν αυτοί διατηρούν στενές πελατειακές σχέσεις με τον Ανδρέα Βγενόπουλο, τον άνθρωπο που έχει απασχολήσει ολόκληρη την κυπριακή κοινωνία της Κύπρου τα τελευταία χρόνια.
Η Χρυστάλλα θα παραιτηθεί, η Χρυστάλλα θα υποχρεωθεί σε παραίτηση, η Χρυστάλλα θα εκδιωχθεί. Μέχρι που η Αστυνομία μπουκάρει στο γραφείο της, το … ξεσηκώνει, σε μια προσπάθεια να ξετυλίξει τον μίτο της περιβόητης λίστας, που ετοιμάστηκε με τις οδηγίες της, και καταγράφει τα «κόκκινα» δάνεια βουλευτών. Πίστευε πως ήταν το ισχυρό χαρτί της για να δώσει τα ρέστα της.
Η Χρυστάλλα παραμένει στη θέση της και δεν το κουνά, σαν νέος Πανίκος Δημητριάδης.
Η τάτσα μένει
Όσοι ξέρουν από χρόνια τη Χρυστάλλα είναι πλέον σίγουροι πως δεν πρόκειται να το κουνήσει ούτε με τεθωρακισμένο. Αυτοί τη χτυπούν και αυτή παραμένει, για να αποδείξει, όπως αναφέρουν κύκλοι του περιβάλλοντός της, ότι είναι … καθαρή.
Ωστόσο η τάτσα τής έμεινε, ό,τι κι αν συμβαίνει και όσο κι αν προσπαθεί να την καθαρίσει με ισχυρό καθαριστικό.
Ο μεγάλος χαμένος της υπόθεσης είναι η Κεντρική Τράπεζα της Κύπρου και το προσωπικό της, που εδώ και χρόνια παίζει μπαλάκι στα χέρια του εκάστοτε Διοικητή. Το Κτήριο της Κεντρικής Τράπεζας έχει μετατραπεί σε παλαίστρα μονομάχων, όπου βγάζουν τα απωθημένα τους, τις διαπλοκές και τα συμφέροντά τους.
Ποιον νοιάζει εάν από τον περασμένο Νοέμβριο η Κεντρική Τράπεζα της Κύπρου έχει υποχρέωση και καθήκον, είναι υπόλογη στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, όπως κι άλλες τράπεζες της Ευρωζώνης, χάνοντας ουσιαστικά τη δύναμή της. Η ΕΚΤ είναι πλέον ο Μεγάλος Αδελφός, το άγρυπνο μάτι που έχει το δικαίωμα να στήνει στον τοίχο κάθε λεπτό οποιοδήποτε χρηματοπιστωτικό σύστημα της ευρωζώνης.
Άλλοι αποφασίζουν…
Η Κεντρική Τράπεζα της Κύπρου, όπως και άλλες ευρωπαϊκές τράπεζες, οφείλουν να τηρούν με ευλαβική προσήλωση, εκτελώντας πιστά τις οδηγίες της, όσα αποφασίζει και διατάζει η Ευρωπαϊκή Τράπεζα στην οποία συμμετέχει και εκπροσωπεί την Κύπρο η Διοικήτρια.
Όπως λέει και μια κυπριακή παροιμία «αφήσαμεν τα θέρη μας τζαι ξικανναουρίζουμε», λησμονώντας πως η Κύπρος βαριανασαίνει ακόμη από τον οδοστρωτήρα του κουρέματος του 2013 και με μεγάλο κόπο προσπαθεί να σηκώσει τον ήλιο της ανάπτυξης και της επανόδου της εμπιστοσύνης στο τραπεζικό σύστημα.